1

เล่าประสบการณ์การใช้ร้านขายบริการทางเพศสำหรับผู้หญิงที่ญี่ปุ่น (ที่มีผู้หญิงให้บริการ) ซึ่งให้มากกว่าการบริการทางเพศ

มีอัพเดทเพิ่มข้างล่างนะคะทั้ง 1 และ 2
คนที่เคยอ่านแล้วรบกวนเลื่อนลงไปเพื่ออ่านเนื้อหาเพิ่มเติมได้ด้านล่างเลยค่ะ

＿

※ คำเตือน โปรดอ่านก่อนค่ะ
ในรีวิวนี้จะไม่มีการเขียนเกี่ยวกับกิจกรรมทางเพศที่ได้เกิดขึ้น แต่จะเป็นการเขียนบรรยายถึงลักษณะทั่วไปของร้านให้บริการทางเพศสำหรับเลสเบี้ยนที่ญี่ปุ่น (เป็นเชิงให้ข้อมูล) แนะนำร้านที่ได้ไปมา จากนั้นก็จะพูดถึงขั้นตอนการจองไปจนถึงการใช้บริการค่ะ ดังนั้นถ้ามีคนที่เข้ามาด้วยจุดประสงค์เพื่อจะอ่านเรื่องกิจกรรมทางเพศเท่านั้นก็ต้องขอบอกล่วงหน้าก่อนว่าจะไม่มีการเขียนถึงเรื่องเหล่านั้นนะ (คือเล่าตัดไปเลย) เตือนก่อนจะได้เข้าใจตรงกันค่ะ

_

แนะนำตัวเล็กน้อยและพูดถึงจุดเริ่มต้นที่ทำให้ลองไปใช้บริการ

เราได้มีโอกาสไปใช้ร้านขายบริการทางเพศสำหรับผู้หญิงที่ญี่ปุ่นมาเลยจะมาเล่าประสบการณ์ ส่วนตัวเป็นไบ แต่ว่าไม่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิง และก็ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงด้วย รวมถึงประสบการณ์ทางเพศก็ไม่ได้เยอะขนาดนั้น เลยสนใจมากว่าเป็นยังไง แต่หา FWB ในเมืองไทยก็ไม่ถนัด แถมก็ต้องมาเกรงใจอีกฝ่ายด้วย เลยคิดว่าถ้าใช้บริการทางร้านดูเค้าก็คงจะจัดการให้เต็มที่เลย เพราะเราเป็นลูกค้า

ตัวเราเป็นได้ทั้งรุกและรับ (ที่ญี่ปุ่นเรียกว่า “รีบะ” ย่อมาจาก รีเวิร์ส หรือภาษาอังกฤษ reverse เนี่ยแหละ) แต่ส่วนมากร้านที่ญี่ปุ่นจะมีแคสแบบรับอย่างเดียวน้อย (รับอย่างเดียวคือ “เนโกะ”) ส่วนมากจะเป็นรุก (รุกอย่างเดียวจะเรียกว่า “ทะจิ”) หรือไม่ก็สลับได้เหมือนเรา ที่มาเขียนเพราะว่าเห็นว่าไม่ค่อยมีรีวิวเรื่องแบบนี้ (แหงแหละ จะมีใครมานั่งเขียน ฮ่าๆ) และอีกเหตุผลก็คือ เท่าที่รู้ไม่มีร้านโดยเฉพาะแบบนี้ในไทย (ขออภัยถ้าผิดพลาด) ในไทยจะมีแต่ร้านนวดหรือไซด์ไลน์สำหรับผู้ชาย ที่มีแคสบางคนรับลูกค้าผู้หญิงด้วย หรือไม่ก็กลุ่มหางานทางทวิตเตอร์ ซึ่งเราไม่ค่อยกล้าใช้เท่าไหร่เพราะไม่รู้ที่มาที่ไป แต่ถ้าเป็นร้านแบบนี้มันดูน่าเชื่อถือได้ แล้วก็อ้อ ไม่รู้เคยผ่านตากันรึเปล่า เราเป็นคนเดียวกับที่เขียนเรื่องไปร้านรีฟุเระที่ญี่ปุ่น (แต่ตอนนี้ลบไปแล้วแล้วเพราะหลายๆสาเหตุ ฮ่าๆ)

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้สักพักแล้ว น่าจะประมาณครึ่งปีได้ แต่พึ่งมาปล่อยรีวิวเอาตอนนี้เพราะช่วงนั้นงานยุ่งเลยไม่มีเวลาเขียนค่ะ คือเคยเล่าให้น้องคนนึงฟังว่าไปมา แล้วเค้าก็อยากอ่านรีวิว เราบอกว่าได้แต่ดองไว้จนโดนทวง บวกกับอยากแชร์ประสบการณ์ด้วย เลยมาเขียน

เกริ่นก่อนว่าเรารู้จักร้านที่ไปใช้บริการมาสักพักแล้ว รู้จักตอนช่วงปี 2019 จากการดูรายการ “เคียวโยะเมไซ” หรือ “สลิปเงินเดือน” เป็นรายการที่เข้าไปสำรวจอาชีพต่างๆที่น้อยคนรู้จัก และก็รวมถึงพวกอาชีพกลางคืนด้วย อย่างเช่นโฮส สาวนั่งดริงค์ และอีกมากมาย

แปะลิงค์ให้ค่ะ (https://abema.tv/video/episode/90-978_s1_p56)  แต่ว่าดูได้เฉพาะที่ญี่ปุ่นเท่านั้น ถ้าอยู่ไทยต้องต่อ VPN ดูเอานะ รายการนี้นอกจากตอนนี้ตอนอื่นๆก็สนุกดี เพราะได้เห็นอาชีพต่างๆที่ไม่ได้เห็นทั่วไป รวมถึงจะได้รู้ด้วยว่าคนอาชีพนั้นๆได้เงินเดือนเท่าไหร่ เราเลยชอบดู จนได้มาเจอร้านนี้

–

มารู้จักร้านกันเถอะ

เอาจริงๆเราก็พอรู้มาก่อนอยู่แล้วว่าที่ญี่ปุ่นมีร้านให้บริการทางนี้โดยเฉพาะ แต่ว่าไม่ค่อยได้สนใจมาก ที่ดังมากสุดคือร้านที่ชื่อไทอาร่า ที่อยู่โอซาก้า คนที่อยู่ในวงการนี้น่าจะรู้จักอยู่เพราะดังจากคอมมิคเอสเซ แต่เราก็ไม่ได้ไป จนได้มารู้จักร้านนี้ ก่อนอื่นอยากให้ดูหน้าเว็ปไซต์ก่อน เป็นแบบนี้ ชื่อร้าน Relieve

ตัวอักษรหน้าเว็ปที่เปิดออกมาแล้วเจอเลย แปลคร่าวๆว่า “ร่วมค้นหาโอกาสใหม่ๆให้กับชีวิตไปด้วยกันในโมงยามนี้”

โอเค คนที่ไม่เคยเข้าเว็ปซื้อบริการทางเพศมาก่อนอาจจะไม่เข้าใจว่าอืม ก็แล้วทำไมล่ะ? แต่ว่าถ้าเปรียบเทียบกับร้านอื่นๆแล้ว ส่วนตัวคิดว่าดูมีสตายล์และคลาสกว่ามาก ดูผ่อนคลาย (ตามชื่อร้าน Relieve ซึ่งต่อจากนี้จะพิมพ์ว่ารีลีฟ) ไม่อยากเปรียบเทียบแค่อยากให้เห็นความแตกต่าง แต่โพสรูปโดยตรงจะถือว่าเป็นการพาดพิงได้ เลยอยากให้ลองเสิร์ชคำนี้ที่กูเกิ้ล “レズ風俗” จะมีหลายๆเว็ปขึ้นมา ลองกดเข้าไปดูแล้วจะเห็นว่าสตายล์เว็ปโดยทั่วไปเป็นยังไงค่ะ คือลอกแบบมาจากร้านขายบริการทางเพศที่ผู้ชายใช้บริการเลยแหละ ซึ่งก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเพราะมันก็ง่ายต่อการใช้งานดี แต่เราดูเว็ปร้านนี้แล้วสบายตาสบายใจมากกว่า หน้าแนะนำแคส (ในที่นี้จะเรียกพนักงานว่า “แคส”) ก็ดูดีเรียบหรูและใส่ใจรายละเอียดดี

เข้าไปดูที่เว็ปได้เลย

https://www.relieve-you.tokyo/

ที่แตกต่างจากร้านอื่นก็คือ ไม่มีบอกอายุกับสัดส่วน หรือมีแต่ถามคำถามสั้นๆตื้นเขินๆเกี่ยวกับงานอดิเรกอะไรเทือกนั้น แต่รีลีฟบรรยายจุดเด่นของแคสแต่ละคนได้อย่างน่าสนใจ มีหัวข้ออย่างเช่น “จากมุมมองของเทนโจ” , “สาเหตุที่อยากอยู่ที่รีลีฟ” , “เพศสภาพ” ลฯล

ถึงจะอ่านไม่ออกเข้าไปดูหน้าต่างๆเฉยๆก็น่าสนใจนะ แนะนำให้ลองกดเข้าไปดู (นอกจากเลื่อนลงไปข้างล่างแล้ว ยังมีหน้าอื่นๆที่สามารถเข้าได้จากการคลิ๊กแถบบริเวณซ้ายบนด้วยค่ะ)

และร้านนี้เป็นร้านที่เรียกตัวเองว่า “ไทวะกะตะ เลสฟูโซคุ” （対話型レズ風俗）หรือแปลคร่าวๆว่าร้านให้บริการทางเพศของเลสเบี้ยนผ่านการสนทนา (คือจริงๆมันแปลได้ดีกว่านี้อะ แต่ความสามารถการแปลญี่ปุ่นเราก็แบบ ฮือ… ถ้าใครมีสลวยกว่านี้เสนอแนะนำมาได้ค่ะ) โดยแตกต่างจากร้านทั่วไป ที่มักจะเจอและทำกิจกรรมทางเพศเพื่อสนองความต้องการทางเพศเลย หากร้านนี้จะต้องพูดคุยกันก่อนเพื่อทำความรู้จัก และทำความเข้าใจถึงความต้องการหรือเรื่องในใจของผู้ใช้บริการ คือเหมือนมีกฏล่องหนหน่อยๆว่า เราจะไม่ให้บริการคุณทันที อย่างน้อยต้องคุยกันเกิน 20 นาทีเป็นต้นไปนะ

ลูกค้าที่มาก็ไม่ได้เป็นเลสเบี้ยนหรือไบเซ็กชวลทั้งหมดนะ อย่างเป็นเสตรทที่สนใจก็มี หรือบางคนที่สับสนทางเพศ ก็มาเพื่อค้นหาตัวเองหรือปรึกษาปัญหา ตัวอย่างอื่นๆของลูกค้าที่มาก็อย่างเช่น ผู้หญิงที่คู่รักปัจจุบันที่เป็นผู้ชายที่ไม่เข้าใจ หรือตอนมีเพศสัมพันธ์กันไม่ทำให้รู้สึกดี บางคนแค่อยากทิ้งความบริสุทธิ์ก่อนมีอะไรกับแฟน เพราะคิดว่าสาวบริสุทธิ์ทั้งๆที่อายุเยอะแล้วเป็นเรื่องน่าอาย (ที่ญี่ปุ่นนี่ ม.ต้น ม.ปลาย คู่รักมีอะไรกันนี่เป็นเรื่องธรรมดา) ทั้งยังมีลูกค้าที่สนใจในเรื่องนี้แต่ไม่กล้าไปใช้บริการของร้านที่แคสเป็นผู้ชาย ก็เลยมาลองที่ร้านนี้ก่อน นอกจากนั้นก็มีเคสที่ลูกค้ามี complex เกี่ยวกับร่างกายตัวเองอะไรแบบนี้ด้วย มีครบทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเรื่องเพศและความสัมพันธ์หรือเรื่องกังวลส่วนตัวที่เกี่ยวเนื่องกับบริบทเหล่านั้น

ร้านนี้เป็นที่เปิดกว้างให้คุยถึงเรื่องเพศได้อย่างอิสระ โดยทำให้ผู้ใช้บริการไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องน่าอายหรือต้องห้ามใดๆ เพราะมันคือเรื่องธรรมชาติอะ ไม่ใช่หื่นกาม อย่างเช่นบางคนมีปัญหาเรื่องทะเลาะกับแฟนก็ปรึกษาเพื่อน ที่ร้านนี้ก็ให้บริการทำนองนั้น แต่ไม่ใช่ให้การปรึกษาเรื่องความรัก แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพศและเพศสัมพันธ์ เหตุเพราะเรื่องเพศไม่ได้เป็นเรื่องที่จะคุยหรือเปิดเผยได้ง่ายๆ แม้แต่กับคนสนิท (บางทีเราก็คุยเรื่องที่เราไม่เคยคุยให้เพื่อนสนิทฟังกับคนแปลกหน้าได้ใช่มั้ยล่ะ อะไรทำนองนั้นเลย) ร้านนี้จึงเป็นที่พิเศษและเป็นเสมือน safe zone สำหรับทุกคน

เราชอบนะ ชอบที่ต้องคุยและทำความรู้จักกันก่อน (ถึงแม้จะไม่ได้ลึกซึ้งขนาดนั้น เพราะเวลามีจำกัด) ไม่ใช่มาถึงก็มีอะไรกันเลย อย่างบางร้านเนี่ย ก็นัดเจอที่โรงแรมเลย หรือไม่ลูกค้าก็จะไปรอในห้องก่อนแล้วแคสตามมาทีหลัง แต่ร้านนี้นัดเจอกันที่สถานีแล้วเดินไปโรงแรมด้วยกัน ระหว่างนั้นก็ค่อยๆทำความรู้จักกันไปด้วย และพอถึงโรงแรมแล้ว หลังแคสเตรียมอะไรหลายๆอย่างให้ ระหว่างรอให้น้ำเต็มอ่างอาบน้ำ ก็นั่งคุยและทำความรู้จักกันไป แล้วจะยังไงก็ค่อยว่ากันต่อ อย่างบางเคสนี่หลังคุยไปคุยมาก็พบว่าไม่ได้อยากมีอะไรก็มี แต่แค่ต้องการคนที่เข้าใจและให้คำปรึกษาได้

อนึ่ง ส่วนมากคนมองภาพลักษณ์ของคนที่ทำงานบริการแบบนี้ว่าอยากหาเงินอย่างเดียว หรือมีอคติว่าการศึกษาต่ำ ลฯล เห็นได้ชัดเลยเรื่องปัญหาปัจจุบันว่าของสัมคมไทยที่ไม่ได้มองว่าเซ็กส์เวิร์คเป็นเรื่องปกติ (จะไม่เขียนถลำไปในเรื่องนี้ลึกมากแล้วกัน) ทว่า แคสในร้านนี้คือทุกคนมีวัฒนธรรมและการศึกษาที่ดี มีความคิดความอ่านสูง อ่านจากทวิตเตอร์หรืออะไรหลายๆอย่างก็รู้ได้เลยว่าเฉลียวฉลาด (โอเค อาจจะอวยเยอะไปหน่อย แต่เรารู้สึกแบบนั้น) ถ้าเราเขียนแบบนี้อาจจะมีคนเห็นว่าเราเหยียดหรืออคติ ไม่ว่ากันเพราะมันก็อาจจะมีส่วนเล็กน้อย (แค่ไม่รู้ว่าจะบรรยายยังไงให้เห็นความแตกต่างโดยไม่ใช้การเปรียบเทียบที่ทำให้บางคนมองว่ามีอคติหรือเหยียดได้ ก็ขออภัยด้วย) ซึ่ง การคุยกับแคสเหล่านี้ทำให้เราได้คำปรึกษาที่ดี ได้เห็นอะไรในมุมมองใหม่ๆ คุยสนุกและได้เรียนรู้เรื่องที่น่าสนใจมากมาย เพราะเค้าได้เจอและสัมผัสกับผู้คนหลากหลายชนิด (จะเปรียบอีกว่า เราเจอแคสที่รีฟุเระที่ญี่ปุ่นมาเกิน 10 คน แต่ไม่เคยเจอใครคล้ายแคสในร้านนี้เลย ไม่ว่าจะเป็นจากบทสนทนากับตัวจริง หรือจากการอ่านตัวอักษรที่เหล่าแคสเขียน + เราเคยจะจองเด็กไซด์ไลน์ไทยที่รับงานเลสเบี้ยน แต่แค่ตอนขั้นตอนจองนี่ก็ได้ประสบการณ์ที่แย่มากๆกลับมาแล้ว)

เพิ่มเติมคือ เทนโจเข้มงวดเรื่องการให้บริการของแคสมาก ที่ทวิตเตอร์ร้านมีส่วนนึงของวิดีโอที่อัดไว้ตอนที่เค้าอบรมแคส ว่าควรดูแลลูกค้ายังไง ทำยังไงให้ลูกค้าสบายใจ ถามความคิดเห็นต่างๆของแคส สมมุติกรณีขึ้นมาว่าถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น จะคุยและให้คำปรึกษากับลูกค้ายังไงอะไรแบบนี้ คือก็ไม่ได้เป็นสูตรสำเร็จอะไรหรอก แต่เหมือนเค้าคุยเพื่อทำให้แคสคำนึงถึงเรื่องการสื่อสารที่จริงใจตลอดเวลาที่ทำงาน แสดงให้เห็นว่าเค้าจริงจังเรื่องนี้มาก

_

ชีวิตที่น่าสนใจของผู้จัดการร้าน ที่ทำหน้าที่ทั้งจัดการและเป็นแคสด้วย

ร้านนี้เป็นร้านที่ค่อนข้างถูกพูดถึง ได้ออกทีวี และถูกสัมภาษณ์หลายที่พอควร ชีวิตของเทนโจ (แปลว่าผู้จัดการร้าน) นี่น่าสนใจมากเลยนะ เทนโจชื่อทาจิบานะ มิตซึ เรียนจบจากมหาลัยที่ค่อนข้างเป็นที่รู้จักในญี่ปุ่นเลย หลังจากเรียนจบเนี่ย ก็ได้เข้าไปทำงานในบริษัทที่ใฝ่ฝันอยากเข้ามาตลอด แต่ว่าในช่วงทดลองงาน (ที่ญี่ปุ่นก่อนจะรับเป็นพนักงานอย่างเป็นทางการ จะมีช่วงทดลองงานก่อน 3 เดือน) มีปัญหาเรื่องสุขภาพ และหมอของบริษัทแนะนำฝ่ายบุคคลว่าคงทำงานต่อไม่ได้ เลยโดนให้ออก

หลังออกจากบริษัทที่อยากทำงานก็ต้องลองหางานอื่น ทั้งลองไปทำงานที่ร้านคาบาคุระแบบหรูที่กินซ่า หรือพนักงานซุปเปอร์ก็เคยมาแล้ว สาเหตุที่เลือกงานเหล่านั้นเพราะว่า เลือกกะเองได้ ไม่ต้องทำงานทั้งวันและได้พักตามที่ต้องการ พอเวลามีปัญหาขึ้นมาก็จะได้หยุดพักได้

ที่เกริ่นไปนั้นเป็นช่วงชีวิตของเทนโจก่อนจะได้มาทำร้านรีลีฟนี้ แต่สาเหตุหลักคือบังเอิญเทนโจได้อ่านคอมมิคเอสเซ (ที่เราบอกว่าเคยอ่านนั่นแหละ) มีแปลอังกฤษชื่อ My Lesbian Experience with Loneliness (ชื่อญี่ปุ่นคือ 寂しすぎてレズ風俗に行きましたレポ แปลหยาบๆว่า เล่าประสบการณ์ใช้ร้านบริการทางเพศของเลสเบี้ยนเนื่องจากเหงาเกินทน) เขียนโดย Nakata Kabi หนังสือเล่มนี้ดังพอสมควรเลย หลายคนน่าจะเคยเห็นผ่านตากัน คนที่ไม่ได้เป็นเลสเบี้ยนก็อ่าน คนดังอย่างแครี่พา ปามิว ปามิวยังอ่าน สนใจก็ลองไปหาอ่านกันได้ค่ะ เป็นหนังสือที่ทั้งสนุก ชวนเศร้า และจับใจ

ช่วงนั้นเทนโจก็บังเอิญลาออกจากงานที่คลับหรูด้วย เพราะรู้สึกว่าแขกที่มาใช้บริการเนี่ยมองเค้าเป็นแค่ผู้หญิง (ในที่นี้คือ ผู้หญิงมีหน้าที่ที่ต้องเติมเต็มความต้องการของผู้ชาย) ไม่ได้มองเค้าที่เป็นเค้า ก็เป็นช่วงที่ได้อ่านคอมมิคเอสเซนี้พอดี (ดูชื่อก็น่าจะรู้แล้วว่าเนื้อหาค่อนข้างหนักน่ะนะ) เลยอยากลองไปทำงานดูบ้าง แต่หลังไปทำนี่ก็ได้มีหลายๆประสบการณ์ที่ทำให้คิดว่า ลูกค้าที่มาใช้บริการบางคนไม่ได้แค่อยากปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศอย่างเดียว แต่มีเรื่องกลุ้มใจที่อยากปรึกษาหรืออยากพูดคุย เลยเป็นที่มาของการที่มาเปิดร้านรีลีฟนี้ ตอนนั้นเทนโจอายุแค่ 24 ปีเอง เราว่าสุดยอดมากเลยนะที่จะกล้ามาทำอะไรแบบนี้ ทั้งก่อตั้งร้าน บริหารทุกอย่างเอง (ขนาดดีไซน์เว็ปไซต์กับหาโดเมนยังทำเองเลย) รวมถึงทำงานเป็นแคสไปด้วย

หลังทำงานไปเรื่อยๆเนี่ยก็มีโอกาสได้ออกสื่อมากมาย ได้เขียนหนังสือของตัวเองด้วย ชื่อ
レズ風俗で働くわたしが、他人の人生に本気でぶつかってきた話 แปลง่ายๆได้ว่า เรื่องเล่าของการทำงานที่ร้านให้บริการทางเพศเลสเบี้ยนของฉัน ที่ทำให้ได้พุ่งชนเข้าไปในชีวิตของคนอื่นอย่างจริงจัง (แปลห่วยอีกละ ขออภัย)

ยังไม่มีแปลไทยหรืออังกฤษ ถ้าคนที่สนใจและอ่านภาษาญี่ปุ่นออกก็ลองไปอ่านกันได้ค่ะ มีแบบคินเดิลด้วย

ทวิตเตอร์ของเทนโจคือ
https://www.twitter.com/mitsu_lesbian

คนที่อ่านญี่ปุ่นออกก็ไปฟอลไปอ่านทวีตเค้าได้นะคะ
เทนโจพูดภาษาอังกฤษได้นะ

https://twitter.com/mitsu_lesbian

_

ติดต่อร้านผ่านเมลเพื่อปรึกษาก่อนใช้บริการ

เอาล่ะ มาถึงเรื่องประสบการณ์การใช้บริการร้านของเรา ก่อนจะจองเราก็เมลไปถามที่ร้านก่อน เราถามคำถามสองสามอย่าง เช่น เป็นคนต่างชาติแต่พูดภาษาญี่ปุ่นได้ จะใช้บริการได้มั้ย, ตัวเองคิดว่าร่างกายตัวเองสกปรกและน่าเกลียด แถมมีสิวอะไรแบบนี้ด้วย จะใช้บริการได้มั้ย, มีคอร์สแค่ดูแคสสองคนมีอะไรกันเฉยๆมั้ย

ไม่เกินหนึ่งวันร้านก็ตอบกลับมา ตอบกลับมาอย่างสุภาพ ใส่ใจ เฟรนด์ลี่ และข้อมูลครบ อ่านเมลก็ทำให้เราประทับใจแล้ว สรุปคร่าวๆก็คือ ใช้บริการได้ถ้าสื่อสารรู้เรื่อง เรื่องของร่างกายนั้นไม่ต้องห่วง เพราะจริงๆแล้วมีลูกค้าหลายท่านเลยที่กังวลเรื่องร่างกายตัวเอง แต่จริงๆแล้วทางร้านขอให้รักษาความสะอาดให้ดีก็พอแล้ว ยกตัวอย่างเช่นล้างหน้าให้สะอาดอย่ามีขี้ตา สระผมให้สะอาดถึงหนังหัว แปรงฟันอย่างใส่ใจ บลาๆ แต่เราก็คืออออ พยายามสะอาดสุดแล้วแต่ก็ยังมีสิวอะ ถ้าคนมีสิวจะเข้าใจเลยว่าตัวเองพยายามสะอาดกว่าคนธรรมดาอีก แต่มันก็ยังขึ้น ลองแก้หลายวิธีก็แล้ว (ปัจจุบันนี่ดีขึ้นมากแล้วเพราะไปหาหมอมา) และก็พูดเพิ่มเติมด้วยว่า เรื่องสภาพของร่างกายที่ควบคุมให้ดีได้ยาก (อย่างเช่นสิวหรือรอยแตกรอยแห้งของผิวหนัง) เนี่ย ไม่ต้องกังวลนะ ไม่มีปัญหา จากนั้นก็บอกว่าถ้าไม่สบายใจ ก่อนจะมีความสัมพันธ์ทางเพศกันก็เข้าไปอาบน้ำด้วยกันแล้วแคสจะช่วยอาบน้ำให้ด้วย

แล้วแบบเราก็ถามเรื่องขนตรงนั้นด้วยอะ (กรี๊ดอาย แต่แบบไม่อยากให้แคสแหยงเราอะ) แบบบบ คนญี่ปุ่นส่วนมากเค้าจะเลเซอร์กันจนเกลี้ยง (แต่บางคนไม่ได้เลเซอร์ก็มี ส่วนน้อย) เราก็อยากไปทำเลเซอร์เหมือนกันนะแต่ไม่มีโอกาสสักที ก็ปรึกษาแบบควรโกนมั้ย เพราะปกติเรานานๆโกนที ส่วนมากจะเล็มให้มันไม่ยาวและสกปรกเกินไป  แล้วก็อีกรอบที่เค้าตอบมาแบบยาวและใส่ใจมาก แต่สรุปสั้นๆละกันว่าถ้าไม่ได้เลเซอร์ออกแล้วกลัวว่าโกนแล้วจะทำให้มันแข็งและคัน แค่ดูแลให้อยู่ในระดับที่สะอาดก็พอแล้ว

หลังจากปรึกษาหลายๆเรื่องเสร็จ ก็ไปทำเรื่องจองนัด

_

รายละเอียดคอร์สและค่าใช้จ่าย

ที่ร้านมีบริการคอร์สสามแบบ คือคอร์สโรงแรม คอร์สเดท และคอร์สออนไลน์ (คอร์สออนไลน์นี่ต้องเป็นลูกค้าที่เคยใช้บริการมาแล้ว) เข้าไปในแต่ละเพจก็จะมีอธิบายคร่าวๆว่าคอร์สไหนเป็นยังไง อะไรทำนองนั้น

ส่วนเรื่องราคาก็ประมาณนี้ค่ะ

ราคาคอร์สโรงแรม
90 นาที 23,000  เยน (ประมาณ 6,000 บาท)
120 นาที 28,000 เยน (ประมาณ 7,000 บาท)
150 นาที 35,000 เยน (ประมาณ 9,000 บาท)
180 นาที 42,000 เยน (ประมาณ 10,500 บาท)
ต่อเวลา 4,000 เยน (1,000 บาท) ต่อ 15 นาที

ราคาคอร์สเดท
90 นาที 10,000 เยน (ประมาณ 2,500 บาท)
120 นาที 13,000 เยน (ประมาณ 3,300 บาท)
150 นาที 16,000 เยน (ประมาณ 4,000 บาท)
180 นาที 19,000 เยน (ประมาณ 4,800 บาท)
240 นาที 25,000 เยน (ประมาณ 4,800 บาท)
ต่อเวลา 5,000 เยน (1,300 บาท) ต่อ 30 นาที

※ ราคายังไม่รวมค่าโรงแรม (สำหรับคอร์สโรงแรม) และค่าเดทค่ะ (ถ้าไปกินข้าวหรือไปเที่ยวกันเราก็ต้องออกค่าข้าวค่าเที่ยวให้ด้วยค่ะ)

อันนี้แปลงค่าเงินตามปัจจุบันนะ ที่ค่าเงินเยนต่ำอยู่ รีบๆไปใช้กันซะก่อนจะแพงขึ้น (แต่แค่นี้ก็ค่อนข้างแพงแล้วแหละถ้าเทียบกับไทย ฮ่าๆ) ส่วนคอร์สเดทนี่ก็คือ ตามชื่อเลย ออกไปเที่ยวกัน อยากไปไหนหรือทำกิจกรรมอะไรก็ระบุไป

ในเรื่องของค่าเดินทางของแคส ถ้าเลือกโรงแรมที่ใกล้สถานีชินจูกุ สถานีอิเคะบุคุโระ หรือสถานีโอซึกะ จะไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม แต่ถ้าจะเรียกไปสถานที่นอกจากนั้นก็จะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มตามระยะทาง ของเรานี่ก็ให้เค้าจัดการให้เลยเพราะไม่รู้จะไปโรงแรมที่ไหน

ละแบบ ถ้าไม่รู้จะเลือกใช้คอร์สไหนดี นี่ก็มีตัวช่วยให้เลือกใช่กับไม่ใช่ไปเรื่อยๆด้วย จะได้นึกภาพออกว่าอยากใช้คอร์สไหน

อ้อ แล้วก็เลือกแคสได้ฟรีด้วย ที่ร้านนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมตอนเจาะจงแคส (บางร้านต้องเสีย 1,000 เยน) แต่ถ้าเลือกเทนโจจะมี + นิดหน่อย การเลือกแคสนี่ก็เข้าไปโปรไฟล์ที่เขียนแนะนำไว้ในโฮมเพจ บวกกับไปส่องทวิตเตอร์ว่าเป็นคนยังไง และดูรีวิวของคนที่เคยใช้บริการด้วย (อ่านรีวิวคนอื่นไปอายไป ขนาดเค้าไม่ได้เขียนรายละเอียดตอนที่มีอะไรกันเยอะนะ) พอเลือกได้แล้วว่าอยากเจอแคสคนไหน ก็ไปดูตารางวันที่เค้าทำงาน ว่าตรงกับวันที่เราอยากไปมั้ย  

หลังเลือกแคส และตัดสินใจได้แล้วว่าจะเลือกคอร์สไหนและอยากจองกี่นาที ก็เข้าไปกรอกฟอร์มจองของที่ร้าน ต่อจากนั้นร้านจะติดต่อกลับมาให้เราโอนมัดจำ 5,000 เยนเข้าบัญชีร้าน (5,000 เยนนี้จะถูกตัดไปจากเงินที่ต้องจ่ายจริงตอนเจอกัน) หลังจากโอนเสร็จก็เมลไปแจ้งว่าโอนแล้วเพื่อยืนยัน การจองจึงจะสำเร็จ และถ้าเกิดเราต้องยกเลิกกะทันหันเนี่ย เราจะไม่ได้เงิน 5,000 เยนนั้นคืน ก็ถือว่าแฟร์ดี

_

ถึงวันนัด

พอถึงวันนัดเค้าจะเมลมาบอก (หรือถ้าติดต่อโดยทวิตเตอร์ก็จะมีข้อความมา) ว่านัดเจอที่ไหน แล้วให้เราบรรยายลักษณะหน้าตาตัวเองกับการแต่งตัวหรืออื่นๆที่จะช่วยให้ระบุตัวได้ตอนที่เจอกัน ซึ่งเราจะต้องตอบกลับไป 1 ชั่วโมงก่อนเวลานัด

วันจริงก็แบบ แอบตื่นเต้น ฮ่าๆ ตื่นมาก็อาบน้ำสระผมอ้ะ แปรงฟันอย่างนาน (ถึงจะรู้ว่าจะต้องไปอาบน้ำและแปรงฟันที่โรงแรมอีกที) แบบฉันต้องสะอาดที่สุด! จะให้แคสแหยงเราไม่ได้! หลังเตรียมตัวเสร็จก็นั่งรถไฟไปที่สถานีชินจูกุ พอถึงแล้วก็เดินไปรอที่นัดเจอที่เค้าบอกมาทางเมล

เรานัดช่วงกลางวันเพราะหลังจากนั้นมีนัดอื่นต่อ พอถึงก็ยืนรอตรงจุดนัด แล้วพอถึงเวลาผู้หญิงอายุประมาณยี่สิบกว่าๆคนนึงก็เดินมาหา (จะไม่บอกว่าแคสคนไหนแล้วกันไปเดากันเอง ไม่ใช่เทนโจด้วย ฮ่าๆ) แล้วก็ถามว่า “(ชื่อเรา)ซังใช่รึเปล่าคะ?” เราก็ตอบว่าใช่ค่ะ แล้วก็ก้มหัวกันแบบฝากตัวด้วยนะอะไรพวกนี้ ก็คือ น่ารักดี (เขิน) แล้วก็แบบยังไงอะ ไม่ใช่น่ารักเฉยๆแต่มีความลึกลับที่ชวนให้ค้นหา แล้วก็สุภาพเรียบร้อย

พอคอนเฟิร์มว่าใช่เสร็จเรียบร้อยแล้ว เค้าก็จะนำทางไปที่โรงแรม ระหว่างเดินไปที่โรงแรมก็คุยเรื่องสัพเพเหระทั่วไป ซึ่งก็ทำให้พอรู้จักกันคร่าวๆ เค้าก็ถามแบบรอนานรึยัง พยายามชวนคุยให้รู้สึกหายตื่นเต้น (จริงๆก็ไม่ได้ตื่นเต้นมากเพราะมัวแต่กังวลว่าร่างกายฉันสะอาดยังวะ หมกมุ่นเหลือเกิ้น ฮ่าๆ) เดินผ่านเทศกาลราเมงก็คุยเรื่องราเมง คือสบายๆเลย ซึ่งเราชอบระบบนี้นะ แบบไม่ใช่มาถึงเจอในห้องเลย คือเดินไปด้วยกันทำให้ค่อยๆรู้จักและคุ้นเคยกันไป

แล้วก็มาถึงเลิฟโฮ (ย่อมาจากเลิฟโฮเทล) ครั้งแรกของชีวิตเราเลย ในที่สุดจะได้ใช้แล้ว คือเกือบได้ใช้สองครั้ง ครั้งแรกเกือบเข้ากับผู้ญี่ปุ่น (แต่ก็มีสาเหตุให้เราเลิก ซึ่งก็ช่างมันเหอะ ฮ่าๆ) ส่วนอีกครั้งคือจะไปปาร์ตี้กลุ่มผู้หญิงกัน (เค้าทำกันเยอะนะ แบบกลุ่มผู้หญิงไปปาร์ตี้กันในเลิฟโฮเทล) ที่โรงแรมชั้นแรกก็เหมือนที่บางคนอาจจะเคยเห็นเลย มีจอให้เลือกห้อง รูปนี้ไม่ใช่อันที่เราไปนะ ยืมมาจาก google เพื่อให้ดูเป็นตัวอย่างเผื่อใครไม่เคยเห็น

ตอนไปก็คือไม่ได้มีให้เลือกมากเพราะส่วนมากถูกใช้อยู่ (ขนาดกลางวันนะจา คนญี่ปุ่นช่างแข็งขันจา ฮ่าๆ) เรากับเค้าก็ไม่ค่อยเรื่องมากเท่าไหร่ ก็กดไป หลังกดเสร็จก็ไปที่ฟรอนท์ที่พนักงานอยู่ แล้วเค้าก็จะยื่นกุญแจให้ จากนั้นก็ขึ้นลิฟต์ไป

หลังออกจากลิฟต์ก็เดินไปที่ห้อง ห้องก็คือดีเลย ค่อนข้างสวย กว้างขวาง สะอาด ของใช้จำเป็นมีครบ ไม่ได้มีอิมเมจว่าเก่าหรือสกปรกอะไรเลย ดีกว่าโรงแรมที่เราพักอีก

_

นั่งคุยกัน

ก็วางข้าวของกันแล้วก็ถอดหน้ากาก หลังถอดหน้ากากก็… ดีอะ อืม 55555

(หมายเหตุ: หลังบทนี้ภาษาเขียนจะเริ่มเปลี่ยน เพื่อแสดงอารมณ์ของผู้เขียนให้เต็มที่…)

วางของเสร็จเราก็ถามเค้าว่าจ่ายเงินเลยมั้ยคะ เค้าก็ตอบว่าได้ค่ะ (ปกติต้องจ่ายก่อนอยู่แล้ว) เราจองคอร์ส 120 นาที 28,000 เยน แต่ในเมื่อเรามัดจำไว้แล้ว 5,000 เยน เราเลยยื่นเงินสดให้เค้าไป 23,000 เยน เค้าก็เก็บเงินสดไป แล้วเอาที่จับเวลามาจับเวลา 2 ชั่วโมง

หลังตั้งที่จับเวลาเสร็จเรียบร้อยแล้วเค้าก็เข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมอ่างอาบน้ำ เตรียมเสร็จก็ออกมานั่งรอที่โซฟากับเราเพื่อรอให้น้ำเต็มอ่าง

เค้า “น้ำในห้องทานได้ฟรีนะ เอาอะไรมั้ยคะ”

หลังพูดเสร็จก็เดินไปเปิดตู้เย็นให้ดู เราเลยขอชาเย็นมาดื่ม ส่วนเค้าดื่มน้ำเปล่า หลังได้ดื่มอะไรกันแล้วก็นั่งคุยกันที่โซฟา เรื่องที่คุยนี่ค่อนข้างส่วนตัวเยอะเลยจะไม่เล่าละเอียดมากก็แล้วกัน คร่าวๆก็เรื่องว่าทำไมเราถึงมาใช้บริการที่นี่ ทำไมเค้าเริ่มทำงานที่นี่ เรื่องเพศสภาพ เรื่องการใช้ชีวิตในญี่ปุ่น เรื่องการทำงาน เรื่องความสัมพันธ์ของคน เรื่องเกี่ยวกับร้าน และอื่นๆอีกมากมายเยอะมากกก แบบคุยถูกคอ ไม่คิดว่าจะคุยได้หลายอย่างขนาดนี้ คุยแล้วก็รู้สึกได้ว่า เค้าเป็นคนที่นิสัยก็น่ารักด้วย แล้วก็มีมารยาทมีความเกรงใจ เป็นผู้รับฟังที่ดีและเข้าอกเข้าใจ แต่ในขณะเดียวกันก็กล้าที่จะออกความเห็นของตัวเอง นอกจากนั้นยังมีมุมมองต่อหลายสิ่งอย่างอย่างมีความเป็นตัวของตัวเองสูง และอาจจะเป็นเพราะสถานที่ หรือเพราะสถานการณ์ ที่ทำให้เราคุยหลายๆเรื่องอย่างเปิดอกได้แบบนี้ น้อยครั้งที่คุยกับคนที่เจอกันครั้งแรกแล้วจะคุยอะไรลึกซึ้งขนาดนี้ (แต่เราไม่ค่อยได้คุยกับคนแปลกหน้ามากเท่าไหร่ด้วยแหละ) สมกับเป็นร้านที่มีคอนเซปต์ของการพูดคุยเพื่อทำให้สื่อสารและเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น

คุยเพลินจนสักพักเค้าก็แบบ เอ๊ะ น้ำล้นอ่างแล้วรึเปล่า พอเข้าไปดูในห้องน้ำกันก็แบบ อ้าว คุยเพลิน น้ำล้นจ้า 555 เค้าก็รีบไปปิดน้ำ แล้วก็ถามว่าจะอาบพร้อมกันมั้ยหรือจะอาบแยก จริงๆคือมันเลือกได้ แต่เราคิดว่าจะอาบด้วยกันอยู่แล้วเพราะ…ช่วยล้างฉันจนคุณสบายใจเลยจ้าาาา ถึงจะล้างมาแล้วแต่ก็แบบ เพื่อความมั่นใจของคุณน้อง เอาเต็มที่ให้คิดว่าสะอาดจนจะจับได้แล้ว

เค้า “ยังไงก็ได้นะคะ แต่ถ้าอาบด้วยกันก็ดีนะ จะทำให้ชินกันเร็วขึ้น”
เรา “ดะ…ได้ค่ะ”
เค้า “ไม่ต้องอายหรอก อารมณ์เหมือนไปทัศนะศึกษาตอนม.ปลายอะ” (ก็คือเด็กญี่ปุ่นไปทัศนะศึกษาถ้าไปออนเซ็นอะไรแบบนี้ก็แก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันปกติแหละ แต่…)
เรา “ทัศนะศึกษาอะไรค้าาา นี่เราอยู่ในเลิฟโฮเทลกันนะคะ ไม่ทัศนะเลยฮือ”
เค้า “(หัวเราะ)”

เสร็จแล้วเค้าก็เริ่มถอดเสื้อผ้าแล้วพับ เราก็แบบ ไม่ได้ชั้นต้องเข้าก่อนแบบอายกรี๊ดโน เลยรีบถอดรีบพับแล้วก็รีบเดินเข้าไป หลังจากนั้นเค้าก็เดินตามมา ก็คือเค้าค่อนข้างสูงอยู่แล้วด้วยอะ ถึงหน้าอกจะไม่ใหญ่ก็หุ่นดีแหละ นี่ก็แบบพยายามไม่มองไม่สบตาไม่อะไรทั้งสิ้น คิดในใจแบบ ยังไงต่อวะ ชั้นต้องทำยังไงอะ เหมือนเค้ารู้ว่าเราอายเค้าก็แบบ ไม่ต้องเกร็งไม่เป็นไรหรอก คือพยายามทำให้รีแล็กซ์ ช่วงนี้ก็ชอบเพราะใส่ใจดี หลังพูดเสร็จเค้าก็เปิดฝักบัว (เดี๋ยว… นี่เราบรรยายละเอียดเกินไปปะ 555 แต่ก็คือเล่าแบบให้รู้ไง) แล้วก็หันฝักบัวใส่ตัวเราและเค้า จากนั้นก็เทสบู่ใส่มือแล้วเอามาถูให้ เริ่มจากส่วนบน ลงมาเรื่อยๆ… เราก็แบบโอ้ย อายจะตายอยู่แล้ว แฟนที่เป็นเพศหญิงก็ไม่เคยมี แล้วก็ไม่เคยมีใครมาอาบให้แบบนี้ กับเพื่อนสนิทยังไม่ขนาดนี้เลย แตะทีถูเบาๆทีก็แบบ ไม่รู้จะเอาไม้เอามือไปไว้ไหน พอถึงหน้าอกเค้าก็ลูบผ่านเบาๆ โอเคตอนนั้นยังไม่ได้มีอารมณ์อะไรเลยนะ เพราะความอายชนะ แต่แบบก็เริ่มมาละแบบ อ่อนโยนดีอะ แต่ไม่นานเค้าก็แบบ แค่นี้ก่อนแล้วกัน

เค้า “พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน อาบต่อเองสิ”
เรา “? ? (อ้าวทำไมอ้ะ คือเธอพอใจความสะอาดนี้แล้วเหรอ หรืออะไร)”
เค้า “(ยิ้มๆ)”

นี่อ่านรีวิวว่ามาแบบ แคสคนนี้มีส่วนที่ขี้แกล้งขี้ยั่วอยู่เหมือนกัน แบบนี้เองสินะ ตอนแรกก็เป็นห่วงกลัวเราจะอาย แต่พอเห็นเราเริ่มชินแล้วก็แปลงร่างเป็นลิลเติ้ลเดวิลเลยนะแหม

ก็ด้ายย ถ้าเธอพอใจแล้วชั้นอาบต่อเอง เรากับเค้าก็ล้างร่างกายตัวเองกันไปขณะที่เรายังเขินอาย หลังถูสบู่เสร็จแล้วก็ราดตัวด้วยน้ำจากฝักบัว แปรงฟันอะไรแบบนี้ แล้วก็ลงไปแช่ในอ่างน้ำกัน

นี่ก็ยังอายอยู่ไม่รู้จะอายไปไหน อายจนอายที่ตัวเองอาย (เข้าใจปะ 55) ไม่กล้ามองตัวมองหน้า ตอนแช่อ่างก็คุยเรื่อยเปื่อยกันไปเรื่อยๆอีก จากนั้นหลังเวลาก็ผ่านไปประมาณ 10 นาที

เค้า “ขึ้นกันมั้ยคะ”
เรา “ได้ค่ะ”

บอกได้ค่ะ แต่เราก็ไม่ขึ้นเว่ยรอให้เค้าขึ้นก่อน 555 ขึ้นไปสิ ออกไป ออกไปเช็ดตัวซะ ปล่อยให้ชั้นเช็ดตัวคนเดียวจะได้ไม่เห็นกัน เค้าก็ขึ้นจากอ่างน้ำแล้วไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้เราเช็ด หลังเช็ดตัวกันเสร็จเค้าก็ยื่นผ้าคลุมมาให้เราแล้วเค้าก็ใส่ด้วย จากนั้นก็พากันไปนั่งที่เตียง

_

รู้จักกันมากขึ้น

บางคนอาจจะกำลังคิดว่า ไหนบอกว่าไม่มีเนื้อหาเลขสริบกับเลขกลมๆ2อันล่างบน บรวก ไง (พยายามพิมพ์ภาษาที่ให้กูเกิ้ลแปลไม่ได้ เผื่อร้านมาเจอเราอาย 555 แต่คือเราขอเทนโจแล้วนะว่าเขียนถึงร้าน + ใส่ชื่อร้านอะไรแบบนี้ได้มั้ย เค้าก็แบบได้เลยค่ะยินดี) ก็คืออออ จริงๆก็มีนิดหน่อยแต่อาจจะสริบกับเลขหลังห้าบวกไรงี้ มีจ้าาา แต่ไม่ได้มีมากหรอก ยินดีด้วยกับคนที่อยากอ่านทั้งหลาย 555 หมายเหตุก่อนเริ่มที่เราเขียนว่าไม่มีอะ เราหลอกจ้า ว้ายโดนแกงกันหมด แถมดูหัวข้อบทนี้สิ “รู้จักกันมากขึ้น” อะไรล่ะ ทำมาแอ๊คเหมือนคุยกันต่อ ทั้งที่จริงๆต่อจากนี้จะเล่าถึงการรู้จักกันด้วยเรื่องนั้นแหละ แต่! เราจะเล่าไม่ละเอียดมาก + ไม่เล่าทั้งหมด เพราะว่ามันก็เป็นความทรงจำที่ดีของเราด้วย ที่บางทีก็ไม่ได้อยากจะแชร์ทั้งหมดและอยากเก็บไว้เป็นของเราเองคนเดียวอะนะ

ที่เราหลอกตรงหมายเหตุ เพราะเราไม่อยากให้คนข้ามมาอ่านแต่เรื่องนี้ ถ้าคนที่อ่านทั้งหมดมาตั้งแต่แรกจะเข้าใจใช่ปะว่าทำไมเราอยากแชร์จุดประสงค์และระบบของร้าน คือมันมาสานต่อและเป็นบริบทที่ทำให้เล่าเรื่องกิจกรรมทางเพศได้อย่างมีมิติมากขึ้นค่ะ แล้วชีวิตของเทนโจก็น่าสนใจด้วย

ไม่รู้จะมีคนส่งให้เพื่อนแล้วแบบ เนี่ยข้ามๆตอนแรกไปเลยเพราะหลังๆมีเนื้อหาผู้ใหญ่ (คิดมากระแวง) คิดว่าไม่มีคนแบบนั้นหรอกแต่อย่าทำเลย เรางอนนะ 55 แต่ยังไงถ้ามีคนที่อ่านมาตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ก็ขอบคุณมากค่ะ เพราะเราตั้งใจเขียนจริงๆนะ รีเสิร์ชข้อมูลเพิ่มเติมที่ก่อนหน้านี้ไม่รู้มาด้วย

ก่อนจะเล่าต่อ สำหรับคนที่ไม่อยากอ่านเนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่เนี่ย ข้ามไปบทถัดไปได้เลยนะคะ (น้องๆที่อายุไม่ถึงก็ข้ามด้วยนะคะ พี่รู้นะ ฮ่าๆ … คือมันก็ไม่ได้มีอะไรเยอะขนาดนั้นหรอก แต่ไว้โตแล้วค่อยรู้ก็ได้)

โอเคมาต่อกัน คือตอนจองอะ มันมีให้เขียนข้อความด้วย ว่ามีรีเควสหรืออะไรที่อยากบอกแคสมั้ย ตอนแรกเราก็เขียนแนะนำตัวไปนิดหน่อย แล้วก็รีเควสว่าเพลย์ (ในวงการนี้จะเรียกตอนที่มีอะไรกันว่า “เพลย์” ซึ่งน่าจะมาจาก play) แบบอยากได้อารมณ์แบบ แฟน DV ที่ตอนแรกก็ตบตีแต่ว่าตอนหลังก็มาขอโทษแล้วบอกว่ารัก แล้วมาโอ๋ๆทำใจดีให้…….. โอเค เราก็เฮนไตแหละ 55555 ก็คืออยากลองอะไรใหม่ๆอ้ะ มันไม่มีการเล่นอะไรแบบนี้ในชีวิตใช่ปะละ อืม ก็เลยเขียนไปแบบนั้น (อนึ่ง ตอนไปรีฟุเระเคยขอให้แคสตบหน้า… ใช่ เรามันน่ากลัว 55)

แล้วตอนที่คุยกันที่โซฟาตอนแรกก็มีถามเพิ่มเติมด้วยว่ามีอะไรที่ NG หรือไม่อยากให้ทำมั้ย หรือมีอะไรที่อยากรีเควสให้ทำมั้ยอะไรแบบนี้ เราก็เพิ่มรีเควสที่ไม่ได้เขียนไปตอนแรก ว่าอยากลองดูแคสช่วยตัวเอง 5555555555 (มายกร็อด จะให้ขุ่นแม่รู้เรื่องนี้ไม่ได้ ลูกสาวมาขนาดนี้แล้ว) เค้าก็บอกว่าได้ค่ะ ไม่ค่อยมีใครขอเลยนะเนี่ย จากนั้นเค้าก็ไปนอนบนเตียงแล้วถ่างขาเล็กน้อย ส่วนเราก็นั่งปลายเตียง แล้วเค้าก็… นั่นแหละ 555 คือเอโร่ย (เอโรติก, เซ็กซี่) มาก แล้วแบบแค่การมาใช้บริการร้านแบบนี้มันก็เป็นเรื่องที่ห่างไกลชีวิตปกติประจำวันอยู่แล้วอะ แล้วยิ่งมาเจออะไรแบบนี้อีกเราก็แบบ โหห อิมแพ็ครุนแรง เปิดประสบการณ์ชีวิต เปิดโลกกว้างมาก

เวลาผ่านไปเค้าก็เสร็จ ส่วนเราก็นั่งอึ้งอยู่ปลายเตียงจ้า แบบพูดไม่ออกไม่รู้จะทำยังไงต่อดี เค้าก็แบบหัวเราะ

เค้า “เป็นยังไงคะ”
เรา “เอ่อ อืม ค่ะ ขอบคุณค่ะ… อีโรติกมากเลยอะ”
เค้า “(ยิ้มให้) …ขึ้นไปนอนคว่ำบนเตียงได้นะ เดี๋ยวนวดให้”

นะ…นวด? อืมก็ดีจะได้ผ่อนคลาย นี่เกร็งไปทั้งตัวละ 55 เราก็ไปนอนคว่ำที่เตียง แล้วเค้าก็เริ่มนวด แล้วคือ ไม่ได้ไก่กาอะ คือเหมือนคนนวดเป็น ทั้งแบบรู้สึกดีและผ่อนคลายกล้ามเนื้อด้วย

เรา “นี่แบบ นวดเก่งเหมือนกันนะคะ เคยเรียนมาเหรอ”
เค้า “เปล่าค่ะ ไม่ได้เรียนอย่างเป็นทางการ แต่ก็เรียนรู้เอาจากหลายๆที่”

ก็คือ ดี อืม จบแค่นี้ก็ได้ แค่นี้ก็พอใจแล้ว อาบน้ำ ดูเค้าช่วยตัวเอง แล้วให้เค้านวดให้ แค่นี้ก็แบบพอใจละ ปะ กลับบ้าน 55555 …ก็ให้เค้านวดไป แล้วมันก็สบายอะ เราเลยจะเคลิ้มหลับ แต่ช่วงที่เริ่มเคลิ้มเนี่ยจู่ๆเค้าก็เอาตัวทับลงมา ประกบแนบชิดกับหลังของเรา

เรา “?!”

เดี๋ยวอะไร เดี๋ยวก๊อน แล้วก็คือรู้สึกดีอะ คือร่างกายผู้หญิงมันก็นุ่มๆอะ หลังเค้าเอาตัวมาทับก็นวดต่อไปสักพักโดยการใช้ทั้งตัวและมือ แล้วก็บอกให้เราหงายตัวขึ้น แต่เรากลับลุกขึ้นมา ก็นั่งอยู่แบบนั้นแล้วก็มองหน้ากันสักพัก จากนั้นเค้าก็ถอดเสื้อคลุมตัวเองแล้วก็ถอดเสื้อคลุมเรา

เรา “เอ่อ หรี่ไฟให้มืดกว่านี้ได้ปะคะ”
เค้า “นี่ก็มืดแล้วนะคะ ถ้ามืดกว่านี้คือปิดเลย (หัวเราะ)”
เรา “โอเคค่า (ฮือ)”

พอถอดเสื้อคลุมเสร็จเค้าก็โน้มตัวลงมากอดและจูบ… ก็คือจูบเก่งมากจ้ารู้สึกดี จากนั้นก็คลอเคลียไปเรื่อยๆ

.

.

.

โอ้ยไม่ไหวแล้วเขียนไปก็อายไป 5555 ชีวิตไม่เคยเขียนอะไรแบบนี้มาก่อนเลย แบบตอนที่เรานั่งเขียนอยู่เนี่ย ตอนนี้ เวลานี้เลย แบบ เขียนไป “อ๊ากกกกก (>_<)” ไป นั่งบ้าอยู่หน้าคอมคนเดียว 555 โอ้ย แล้วก็คิดด้วยว่าจะเขียนยังไงให้มันดูไม่หื่นกามถึงขั้นน่าเกลียด unrefined อ้ะ เพราะเราไม่ค่อยชอบอะไรแบบนั้น แต่เขียนยังไงมันก็ดูแบบ ให้อารมณ์แบบนั้นเล็กน้อย มีความขัดแย้งในจิตใจ

โอเค หลังจากนั้นเค้าก็เริ่มเลียร่างกายให้ คือก็รู้สึกดีอีกแหละ เลียและไล่จูบไปเกือบทุกที่ จะละลาย แล้วก็เลียหูเก่งมาก คือไม่เคยโดนเลียหูแล้วรู้สึกดีขนาดนี้ เลียไปกระซิบไป อันนี้ไม่บอกว่ากระซิบอะไร แต่เป็นอะไรที่แบบ อืม ทำให้คิดว่าทำไมเธอเป็นคนแบบนี้ เธอมันร้ายยย 555

ก็โดนเลียเล้าโลมไปเรื่อยๆจนถึงข้างล่าง แล้วก็อืม… นั่นแหละ ไปคิดต่อเอาเอง 555 บอกได้แค่ว่าเก่งสมกับเป็นคนที่ทำงานอาชีพนี้ เราเว็ทแบบเว็ทสุดๆ (ไม่อยากใช้คำไทยเพราะอาย ฮือ 55) รู้สึกดีกว่าผู้ชายบางคนอีก แค่นั้นแหละ…

หลังจากนั้นก็แบบนอนกอดนอนจูบกันไปเรื่อยๆ แบบค่อนข้างนานเลย แล้วคือมันรู้สึกดีอะ (ใช้คำนี้บ่อยมากไม่รู้จะใช้ศัพท์อะไรบรรยายดี) ได้รู้จักร่างกายของกันและกันหลังรู้จักกันด้วยคำพูด แล้วเหมือนเค้ารู้ว่าเราชอบแบบนี้มากกว่ามีอะไรกันโดยตรง เค้าก็ทำให้ต่อเรื่อยๆเลย คือ เหมือนไม่ต้องพูดเค้าก็รู้ว่าลูกค้าต้องการอะไร อ่านบรรยากาศเก่ง

เรา “เหมือนรู้เลยว่าเราชอบนอนกอดกัน”
เค้า “ช่าย ก็คิดๆอยู่เหมือนกันว่าคงชอบเลยทำให้เยอะๆ”

ก็คืออยู่บนเตียงกันแบบนั้นและทำอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยๆ เวลาจับนาฬิกาก็ดัง แบบเฮ้ย เร็วมาก 2 ชั่วโมงนี่เหมือนนานนะ แต่คือแป๊ปๆก็เสร็จแล้ว ตอนอ่านรีวิวก่อนมาก็เจอรีวิวแบบ “เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก” อะไรแบบนี้เยอะมาก พอมาเจอเองเลยรู้ว่าจริงอย่างที่เค้าพูดเลย

ความรู้สึกตอนนั้นก็แบบ จบแล้วเหรอ เดี๋ยวสิ … ก็ขอเค้าต่อเวลาจ้า 5555 บ้าจริง ตอนแรกน่าจะเลือก 150 นาทีตั้งแต่แรก เพราะถ้าต่อเวลามันแพงกว่า ถ้าเราต่อเวลาอีก 30 นาทีมันจะเป็น 8,000 เยน บวกกับของเก่าที่จ่ายไปตั้งแต่แรกแล้วก็จะรวมเป็น 36,000 เยนอะ แต่เอาเหอะก็แพงกว่านิดเดียว เค้าก็ขอติดต่อร้านเพื่อขออนุญาตก่อนว่าต่อเวลาได้มั้ย หลังได้รับอนุญาตก็เลยต่อเวลา (ค่อยให้เงินทีหลังได้)

หลังต่อเวลาก็หยุดคุยกันต่อนิดนึง ก่อนจะนอนกอดอะไรแบบนี้กันต่อ หลังจากนั้นเราก็ขอเป็นคนทำบ้าง ซึ่งตอนนี้จะไม่เล่าขอตัด 555 เพราะมัน เกินไป เกินจะให้คนอื่นรู้ บอกสั้นๆว่าเปิดโลกและทำให้ได้ประสบการณ์ใหม่ๆมากๆ เพราะเค้าก็สอนอะไรต่างๆให้ด้วย

สักพักอีกไม่นานนาฬิกาก็ดังขึ้นอีก ต่อเวลา 30 นาที แต่ที่รู้สึกคือ 10 นาที ทำไมมันเร็วแบบนี้ เราก็เลย… ต่ออีก 5555 คือเราไม่ได้จะมาทำอะไรแบบนี้ทุกวันอะถูกปะล่ะ!! ไหนๆก็ไหนๆแล้วก็ให้มันสุดๆไปเลยทีเดียว ก็จ่ายเพิ่มอีก 8,000 เยน

คือมันไม่ได้อยากอยู่ต่อเพราะเรื่องบนเตียงอย่างเดียวนะ บรรยากาศอะไรหลายๆอย่างมันทำให้สบายใจและรู้สึกดีอะ ไม่อยากให้จบ แต่แล้วนาฬิกาจับเวลาก็ดังขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้เราก็ไม่ต่อเวลาแล้ว เพราะหลังจากนั้นมีนัดกับเพื่อนต่อ

(จริงๆนี่อยากเขียนให้ละเอียดๆทะลึ่งๆกว่านี้เลยนะ แต่เกรงใจคนอ่าน และเกรงใจแคสด้วย ฮ่าๆ คือมันมีเยอะกว่านั้นมาก ที่เล่าช่วงนั้นไปอะแค่ 1/3 ที่เหลือไปจินตนาการกันเอง)

หลังนาฬิกาจับเวลาดังก็ลุกมานั่งคุยกันสักพักแล้วก็ไปอาบน้ำกัน (คือตั้งแต่ครั้งแรกเค้าจะตั้งนาฬิกาจับเวลาให้เร็วกว่าเวลาที่กำหนดประมาณ 15 นาที เพราะเผื่อเวลาอาบน้ำและเตรียมตัวก่อนออกจากโรงแรม) หลังอาบน้ำก็แต่งตัว แล้วเราก็ยื่นเงินทีเหลือให้ แต่เราไม่มีแบงค์เล็ก เค้าเลยหาเงินทอน ตอนหาก็น่ารักแบบ ต้องเอาแบงค์ใหม่ๆทอนให้! แล้วก็ยืนเลือกแบงค์ในกระเป๋าตังค์ตัวเอง เอ็นดู

ออกจากห้อง ลงไปข้างล่าง เอากุญแจไปคืนที่ฟรอนท์ แล้วเค้าก็จะบอกราคามา ของเรานานหน่อยก็จ่ายไป 6,000 เยน สรุปแล้วเบ็ดเสร็จค่าคอร์สรวมค่าโรงแรม เราจ่ายไปทั้งหมด 50,000 เยน (รวมเวลาในห้องทั้งหมด 3 ชั่วโมง ไม่นับตอนเดินไปกลับสถานี ซึ่งใจดีนะเพราะบางร้านเริ่มจับเวลาตั้งแต่ตอนเจอกันเลย) ตอนแรกก็แบบเราใช้เงินเปลืองไปรึเปล่าเนี่ย แต่คิดไปคิดมา แลกกับประสบการณ์ใหม่ๆ และความรู้สึกดีๆที่ได้ (ทั้งทางร่างกายและจิตใจ) เนี่ย ก็เป็นราคาที่สมเหตุสมผลดี

_

บอกลา

หลังออกจากโรงแรมก็เดินไปสถานีด้วยกัน (ดีอะ ไม่ใช่แยกกันเลยเหมือนร้านทั่วไป)

เค้า “หลังออกมาจากโรงแรมแล้วมาเดินข้างนอกเนี่ย เหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นความฝันเลยเนอะ”

จริงมากกก ไม่ใช่แค่ลูกค้าอย่างเราคนเดียวที่รู้สึกแบบนั้น แต่แคสก็รู้สึกแบบเดียวกันเหรอเนี่ย ค่อนข้างเหนือคาดเล็กน้อย เพราะหลังจากที่เจออะไรแบบนั้นมา แล้วออกมาเดินที่ถนนที่คนทั่วไปเดินอยู่เยอะแยะเนี่ย มันให้ความรู้สึกเซอร์เรียลมาก

ตอนเดินไปสถานีด้วยกันก็คุยกันต่อ หลังอยู่กันมาสามชั่วโมง เห็นร่างกายของกันและกัน และคุยกันเยอะขนาดนั้นแล้วก็แบบ เริ่มสนิทใจละ เมาท์อีกยาวเลย รู้สึกตัวอีกทีก็ถึงสถานีแล้ว คือเราจะไม่พยายามก้าวก่ายว่าเค้าไปไหนต่อเหรอหรืออะไรแบบนี้ (กฏร้านนี้ก็เหมือนกฏร้านที่ให้บริการทำนองนี้ทั่วไป คือห้ามลูกค้ากับแคสแลกข้อมูลติดต่อกัน และไม่ให้ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวมากเกินไป) ติ๊กบัตรไปในสถานีก็แบบ จะจากกันแล้วนะ… ก่อนจากก็ยืนบอกลาและขอบคุณกันและกัน แล้วเราก็เดินไปที่ชานชาลาที่เราจะขึ้นรถไฟด้วยความรู้สึกเหงาเล็กน้อย แล้วก็อยากเจออีกด้วย ตอนนั่งรถไฟไปหาเพื่อนนี่ยังรู้สึกลอยๆอยู่เลย แล้วหลังเจอเพื่อนสนิทที่เป็นคนญี่ปุ่น ก็เมาท์แตก 5555 จนเพื่อนแบบ น่าสนใจอะ อยากลองไปมั่ง อะไรแบบนี้

เทนโจพูดภาษาอังกฤษได้นะ แต่น่าเสียดายที่ยกเว้นเทนโจ ยังไม่มีแคสที่พูดภาษาอังกฤษได้คล่องจนขนาดที่จะคุยลึกซึ้งตามจุดประสงค์ของร้านได้ แต่ถ้าใครอยู่ญี่ปุ่น หรือพูดภาษาญี่ปุ่นได้และรู้สึกสนใจ เราแนะนำให้ไปลองใช้บริการดูค่ะ ถึงแม้จะเป็นเสตรทก็เถอะ จะได้ประสบการณ์ใหม่ๆเยอะเลย

https://www.relieve-you.tokyo/

ต่อจากนี้เรากะจะไปร้านที่ให้บริการแบบนี้อีกแต่แคสเป็นผู้ชาย หรือไม่ก็ร้านที่แบบให้เรานั่งดูแคสผู้หญิงสองคนมีอะไรกันได้ (อนึ่ง เราเคยติดต่อร้านเกย์ไปว่าดูแบบบอยส์เลิฟได้รึเปล่า เค้าบอกว่าถ้าเป็นผู้ชายดูได้ แต่ร้านให้บริการทางเพศสำหรับเกย์เนี่ย ผู้หญิงเข้าไม่ได้ ผิดกฏหมาย นี่ก็พึ่งรู้เหมือนกัน) รู้สึกเหมือนตัวเองหมกมุ่นเลยอะ แต่จริงๆแล้วถ้าจะพูดให้ตรงคือมีความสงสัยมากกว่า อย่างสตริปคลับไรแบบนี้ก็เคยมีเพื่อนพาไป ก็แบบ อ๋อ เป็นสถานที่แบบนี้นี่เอง อะไรแบบนี้

มีใครอยากอ่านเรื่องไปร้านแคสผู้ชายปะถ้าเราไป? (พอเถอะ 555) คือร้านที่แคสเป็นผู้ชายนี่ก็ฮิตพอควรเลยนะ ไม่ใช่แบบมีแต่ป้าๆไรงี้ไปใช้บริการ สาวๆวัยรุ่นน่ารักๆที่ไปใช้บริการกันก็มี แล้วคือแคสทุกคนก็หล่อด้วย อ้อ แล้วก็ร้านที่แคสเป็นผู้ชายนี่เค้าห้ามสอดใส่นะจ๊ะ เพราะว่าจริงๆแล้วมันผิดกฏหมาย (แต่โซปที่ผู้ชายไปใช้บริการแคสผู้หญิงมันก็มีทำกันน่ะแหละ แต่เอาเถอะเดี๋ยวคุยแล้วจะยาว)

จบแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ เราถือว่าการลองไปใช้บริการร้านนี้เป็นหนึ่งในประสบการณ์ดีๆของชีวิตเราเลย ประทับใจมาก (จนอยากไปอีก แต่พอเถอะเดี๋ยวติด ฮ่าๆ) Relieve แปลจากภาษาอังกฤษคือ “ผ่อนคลาย” หรือ “บรรเทา” เราคิดเหมือนที่คอมเมนท์บอกเลยค่ะ ว่าสมกับเป็นชื่อร้านนี้ มันฟื้นฟูหลายๆอย่างในจิตใจเรามาก

มีคำถามอะไรทิ้งไว้ได้ ถ้าตอบได้จะตอบค่ะ แต่คิดว่าอาจจะมีคำถามที่ตอบไม่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ขออภัยด้วยค่ะ + อ่านแล้วทิ้งคอมเมนท์ไว้เป็นกำลังใจให้หน่อยก็ดีค่ะ (ขอแบบสุภาพน้า ^ ^) ว่าอยากลองไปมั้ยอะไรแบบนี้ จะได้เอาไปอวดเทนโจได้ว่ามีคนสนใจนะ ฮ่าๆ

แต่ก็มีสิทธ์ที่เราอาจจะไม่ approve comment เลย (อาจจะแค่อ่านแล้วคัดมาตอบโดยการเขียนโพสใหม่) แล้วแต่สถานการณ์ (กังวลหลายๆเรื่อง)

＿

UPDATE

คุณคิวแชร์ให้แล้วเทนโจเห็น เค้าเลยมาทวีตค่ะ เลยจะมาแชร์
(ขอบคุณทุกคนที่ไปฟอลเทนโจกันนะคะ ไปฟอลกันอีกเยอะๆน้า)

น่ารักมากเลยมีการใช้กูเกิ้ลแปลและทักเป็นภาษาไทยด้วย แล้วก็ถ้าอ่านภาษาอังกฤษที่เค้าเขียนจะเห็นถึงความตั้งใจของเค้าเลยว่าเป็นยังไง

แปลคร่าวๆนะคะ

“เข้าใจภาษาอังกฤษ 80％ แต่สิ่งที่อยากจะสื่อจริงๆนี่สื่อได้แค่ 40％
ส่วนภาษาญี่ปุ่นเนี่ย ’รู้มากเกินไป’ ตอนคุยกับคนอื่นเลยทำให้พูดสิ่งที่อยากจะสื่อได้จริงๆแค่ 80％

ส่วนมากจะเป็นอะไรแบบนั้น เลยทำให้คิดเหมือนกันว่า จริงๆแล้วภาษาอาจจะไม่ได้เป็นปัญหาหรอก
หากมีคนที่อยากเจอ มาเจอได้นะถ้ามาได้ ฉันรู้ถึงความสวยงามของการพยายามที่จะสื่อสารเพื่อคอนเน็คกัน ไม่มีปัญหาอะไรเลย”

ตามนั้นค่ะ (แต่จริงๆเทนโจเป็นอังกฤษแหละ แค่ถ่อมตน)
เพราะฉะนั้นถึงพูดอังกฤษหรือญี่ปุ่นไม่คล่องก็ลองไปใช้ได้ค่ะ

＿

UPDATE 2

1)
มีคนถามมาเยอะมากค่ะ เรื่องถ้าพูดภาษาญี่ปุ่นไม่คล่องหรือไม่ได้เนี่ย จะมีปัญหามั้ย
เทนโจบอกว่า เค้าคิดว่าถึงจะไม่ได้พูดภาษาญี่ปุ่นกัน แต่ก็สามารถสื่อสารและคอนเน็คกันได้ เค้าแนะนำว่า

– สมมุติว่าคุณมาเที่ยวญี่ปุ่น แล้วสามารถสื่อสารเอาตัวรอดได้ (ไม่ว่าจะด้วยภาษาอังกฤษหรือญี่ปุ่น) แค่นั้นก็พอแล้ว

– ถ้ามีเหตุจำเป็นจริงๆก็อาจจะต้องใช้เครื่องมือแปล (เช่นถ้าพูดไม่ได้ทั้งสองภาษา หรือพูดอังกฤษกันไม่โฟลว์ เค้าก็ยินดีรับนะ แต่อาจจะต้องใช้เวลาสื่อสารกันนานหน่อย)

– แต่ถ้าพูดอังกฤษหรือญี่ปุ่นไม่ได้เลยเนี่ย อาจจะไม่สามารถให้ใช้คอร์สโรงแรมได้ เพราะหากเกิดมีเหตุฉุกเฉินที่ต้องอพยพหรือหนีอะไรแบบนี้ ถ้าสื่อสารช้าจะทำให้ไม่ปลอดภัย (โถ ดูความเป็นห่วงใส่ใจ)

เค้าบอกว่าไหนๆก็ได้ผ่านมาอ่าน และได้รู้จักกันแล้ว ถ้าอยากลองใช้ดูก็อยากให้มาไม่ต้องกังวลอะไร เค้าต้อนรับและจะพยายามดูแลให้เต็มที่ค่ะ (น่ารักอะ)

2)
เทนโจกำลังจัดโปรโมชั่นที่คนฟอลเค้าครบ 2 พันคนพอดีค่ะ (จริงๆมันครบก่อนคนไทยจะไปฟอลและคิดจัดนานแล้วค่ะ แต่นี่ยิ่งเพิ่ม) ไปดูรายละเอียดได้ที่ลิงค์ข้างล่างเลยค่ะ
https://etherloss.wordpress.com/2022/11/26/2/

3)
อันนี้ไม่เกี่ยวกันแต่ มีคำถามเยอะเหลือเกิน มีคนสนใจอยากใช้บริการแต่ไม่แน่ใจเรื่องนั้นเรื่องนี้ อยากติดต่อส่วนตัวเพื่อถามอะไรนิดๆหน่อยๆ เราเลยสร้างแอคหลุมมาค่ะ ฮ่าๆ ทักดีเอ็มมาได้ค่ะ ถ้าเป็นคำถามที่ตอบได้จะตอบให้นะคะ แต่อาจจะตอบช้าหน่อยค่ะ รบกวนรอหน่อยนะคะ
ทวิตเตอร์ @ether_loss
เอาเป็นแบบ คำถามที่ส่วนตัว พิมพ์ในคอมเมนท์ไม่ได้อะไรแบบนี้นะคะ

ละก็ถามกันมาเยอะเหลือเกินว่าเราไปเจอใครมา คือไม่อยากบอกเลยเพราะอาย (>_<) แต่บอกก็ได้ว่าฟุมิโยะซัง
ทวิตเตอร์ @234__lesbian
โปรไฟล์เค้า
คือลุคชิคๆเก๋ๆมากแต่นิสัยคือนิ่มนวล (ความอยากโฆษณาให้เลยจำใจบอก ฮือ) ถ้าไปหาอย่าเมาท์เรื่องเราล่ะ 55
+ ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์มากๆเลยนะคะ น่ารักกันทุกคนเลย 😊